შენ სხეული ვარდივით ჭნება,
ჩემთვის ნატვრა ხარ, სხვისთვის კახპა ხარ,
შენი მშვენება ქარს მიაქვს საწყლად,
ლექსებად ვწერ და გულში ვინახავ.....

შენთვის ვაკეთებ ამას და ნახავ.
წმინდას გიბრუნებ შენ ნათრევს კაცთა,
ხორცს საჭმლად გითმობ, სისხლსა კი წყალად,

სული ცოდვებით დაჭკნა და გაქრა.
შენ ვარდს ეძებდი, მე დაგხვდი ეკლად,
შენ ლამაზს ნდომებ შენსავით ნეტარს,
და ეს საწყალი ეს ჩემი მზერა,
გულსაც დაგითმობს, სულსაც უთქმელად.

ეშმაკთან ცეცხლში რო დამჭირდეს გავლა,
სამოთხეს გავალ ან ჯოჯოხეთს გავალ,
შენ ნათრევ სხეულს მიწა არ შთანთქავს,
ცრემლით მოგწმინდავ თმიდან ტალახს!!!